بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم السلام علیک یا مولای یا صاحب الزمان
اللهم عجل لولیک‌الفرج
دلم
انتظار تو لق لقه زبانت هست و عبادتت هم عبادت تاجران
تا گیر می کنی یادت میاد امامی هم داری؟
تا دلت می گیره یادت می یاد یه آقایی هم داری؟
خیلی جالبه که دم میزنی من منتظرم ولی خیلی راحت گناه می کنی؟
میگی من شیفته شما هستم آقا و راحت دروغ می گی؟
میگی آقا دلم واست تنگ شده و راحت دلت رو به دنیا می سپاری؟
میگی آقا بیا طاقت دوری ندارم ولی طاقت داری دل آقا رو با حرفات برنجونی؟
داری کجا میری ای دل؟
به کجا چنین شتابان؟
بایست!!!!!!!!!!
مگه نمی گی راه گم کردی؟
دل گم شده که سرشو پایین نمیندازه و بره؟
دلم به حال دلم سوخت....
تا کی در چاه ضلالت هست و خودش فکر میکنه در را ه صراطه؟
اصلا راه صراط رو می دونی؟
ای دل
مگه نشنیدی که قرآن میگه ویل للمطففین !
پس چراکم فروشی می کنی مگه ششدانگ دلت برای آقات نیست؟
خوش به حالت که خریدارت سختگیر نیست
وگرنه بد تاجری بودی وبه آنی ورشکسته می شدی؟
چون خود من هم خریدارت نبودم...
اى باغ آرزوهاى من!
مرا ببخش که آداب نجوا نمى‌دانم
اى همه دردهایم!
از تو درمان نمى خواهم که درد تنها سرمایه من در این آشفته بازار دنیاست.
تنها اجابتى که انتظار آن را مى کشم جماعت ناله‌هاست;
تنها آرزویى که منت پذیر آنم، خاموشى هر صدایى جز اذان
«یا مهدى» است...
حالا هم با همه ارادتم، به تو عرض می کنم:
انت حبیبی!... روحی!... عیونی!... قلبی!...
چه بگویم که ناگفته خود همه را مىدانى فقط بدان که من هم به شما اقتدا مىکنم
آنگاه که دستبر دعا برمىدارى و مىخوانى:
«امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء»
آقای من
قسمت می دهم به مرجع ضمیر امن یجیب ،از گناهانم درگذر ومن را در
خیل منتظران واقعیت قرار ده که دیگر طاقت کم فروشی دلم راندارم
یا دلم را ازمن بگیر و یا مرا ازدلم...
وبلاگ گاهی فقط دلم
اى زیباترین ترانه هستى، و اى ترنم عشق و مستى!
اى غنچه شکوفاى باغ آفرینش، و اى خورشید تابنده معرفت بر ضمیر اهل بینش!
اى شاعرانه ترین غزل بر لب هاى عطر آگین اطلسى، و اى امید و پناه بى پناهان در شوره زار بى کسى!
اى منجى عالم بشریت، مهدى جان!
تو بهارى ترین نسیمى که بر کویر پائیز دیده دل من مى وزى و برگ برگ اندیشه ام را پر از شکوفه ایمان مى کنى.
تو سبزترین عشقى که در من مى رویى، و صمیمانه ترین لبخندى که زمستان وجود مرا گرم و بهارى مى کنى.
اى عسل ترین دلبستگى! هرگاه با یاد تو خلوت مى کنم و نام تو را غزل وار مى سرایم، عطر حضورت را بر سجاده نیازم نفس مى کشم و چتر سبز دستانت سایه سار لحظه هاى دلواپسى ام مى شود و نسیم مهرت بر کویر اندیشه هاى نا امیدى ام گل امید مى رویاند.
اى گل زیباى باغ معصومیت على «ع»! اى یادگار یاس کبود باغ نبوّت! اى کرامت ابدى حسن (ع)! و اى منتقم لاله هاى سرخ حسین «ع»! اى زائر غربت بقیع! اى مرثیه سراى قیام عاشورا و اى پناه بى پناهى ام مهدى جان!
اى آغاز و پایان و بهانه زیباى هستى! و اى زلال ترین حس انتظار و بى قرارى!
اى بهارى ترین پیوند و اى پاک ترین و ناب ترین عشق!
تو را مى خوانم و از تو، تو را مى خواهم و از خدا نیز تو را.
هر روز دستان نیازم را بر آستانه جانان دراز مى کنم و عاشقانه ترانه العجل العجل... سر مى دهم و زیر لب زمزمه مى کنم:
«اللهم عجل لولیک الفرج»
پایگاه حوزه